
In sfarsit pot sa-mi amintesc zambind ....ochii tai...cum ma priveau pe sub gene in bataia soarelui....cum ma mangaiau odata cu briza marii...... ..........si rad unui sarut de acum doua anotimpuri....si unor buze ce ma faceau candva sa mor putin cate putin.... Stii....sunt bine....nesperat de bine.....am invatat ca iubirea care nu doare la despartire,nu te lasa sa evoluezi...nu-ti face sufletul mai frumos...nu te obliga sa speri....nu te forteaza sa stii fiorul unui dor..... gandul ca as fi ramas aceeasi e cumplit...... ...............
D.G.