Ma rog smerit, in fiecare seara, la stele si… la luna
De-ar fi cumva, ca noaptea, sa ne-aduca impreuna!
Ma rog incet, ma rog mereu, cum n-am facut-o niciodata !
Sa nu cumva s-apuc sa mor, fara s-o vad macar …odata.
Ma rog incet, in fiecare zi ce trece, sa nu-i mai fie asa de greu
Sa nu mai simta tot ce simt si eu, sa mor incet…sa mor doar eu
Ma rog mereu, in fiecare gand, sa-mi fie mie dor si pentru ea
Sa smulg iubirea ei din piept, acum as vrea, daca-s putea !?!
Ma rog soptit, sa nu m-auda lumea, durere ea sa nu mai simta-n veci
Sa fie ea ce-a fost candva, sa fie ea dintai, cu gandurile sale reci
Ma rog plangand, in fiecare vis al meu, atata timp cat mai traiesc
Caldura inimii sa-mi fie, si suflet,si-un milliard de vieti …sa o iubesc !
R.G.
Abonați-vă la:
Postare comentarii (Atom)
Niciun comentariu:
Trimiteți un comentariu